Een dagje vrij van het ziekenhuis: een 3-daags weekend. Niets mis mee. Lekker uitslapen tot 12.15 uur, naar de kapper, even boodschappen doen, zwemmen en dan natuurlijk nog langs de apotheek voor mijn wekelijkse herhalingsrecept. En vanavond met de trein naar een etentje om daarna te logeren bij een vriendin.Een flink programma in vergelijking met de voorgaande weken, maar ik zag het wel zitten. Het ging me gister ook goed af om weer even als de oude Lotje door het leven te gaan. En of ik daar nu echt verder mee kom of niet, het is af en toe heerlijk om te ervaren dat ik zelf nog de touwtjes van mijn leven in handen heb.
Helaas ging het bij de kapper mis vandaag. Of het nou de bijwerkingen zijn van de medicatie of dat ik gewoon (te) moe ben; daar was ineens een soort angstaanval. Duizelig en traag was ik, en mijn omgeving zag er ineens heel veel minder realistisch uit. Toen ik van de kapper heel langzaam naar huis fietste, concludeerde ik maar vast dat het zwemmen er niet meer in zat vandaag.
Maar het bezoekje aan mijn vriendin blijft voor de verandering staan. Ik wil nu even niet toegeven aan alles dat me teveel is of lijkt.
Daarvoor hecht ik teveel aan mijn oude zelf.
4 opmerkingen:
Blijf je wel vasthouden aan de gewone zaken van het leven?
Therapie kan je ook meezuigen in een ongewenste toeostand he!
Er gaat niks boven het echte leven Lotje!
@Knetter: Dat vind ik moeilijk. Ben zo moe als mijn dag "daar" erop zit, dan komt er weinig meer uit handen. Ik doe boodschappen, ik kook en ik log. Da's al heel wat volgens mij... Ik zie/zag de opname als dé mogelijkheid voor een grote schoonmaak om daarna een rustiger, fijner leven te kunnen leiden. Het is alleen veel verwarrender en vermoeiende dan ik dacht en het haalt nogal wat overhoop. Maar dan denk ik maar aan mijn moeder: "om op te ruimen moet je eerst rommel maken"...
Lotje,
Ja je moet eerst ruimen als je plaats wilt maken voor nieuwe zaken. Toch kan je ook te verward raken door de psychiatrie. Blijf bij de les en kritisch naar je zelf, dan kom je er wel.
Kus op je bol.
Ja je hebt gelijk, zo begon ik dat ook te voelen. Ook hier is het lastig een evenwicht te vinden! Was er maar 1 duidelijke oplossing voor alle problemen...
Een reactie posten