Ik voel dat ik aan de klim opwaarts ben begonnen. Nu echt. Na veel geborrel in mijn hoofd. Na een periode met piekjes, flinke dalletjes en een enorme hoop stress.
Vandaag was 'gewoon' een goede dag. Ik heb me minimaal druk gemaakt en maximaal gelachen. Ben enkel nog wat moe en soms kost het me teveel moeite om me tot iets te zetten. Maar ik ben wel mooi naar het museum geweest, heb in de zon gezeten, ijsje gegeten en voor mijn liefje en mij een warme maaltijd bij elkaar gekookt.
Ik moet enkel nog niet verder de toekomst in denken. Voor nu is alles goed.
Wanneer mijn liefje ook weer wat spanning zal kwijtraken en die lieve vriendin van mij de zon weer op haar gezicht zal voelen schijnen, dan zou mij dat wel eens het laatste zetje opwaarts kunnen geven.
Back in life.
6 opmerkingen:
Go Lotje...;-) en sterkte met niet meteen teveel te eisen van jezelf. Het is al super dat je deze stappen zet!
Hi there, welcome in to the real world ;-)
@Lise en @Knetter: Bedankt voor de toejuichingen! Ik heb inderdaad al gemerkt dat ik rustig aan moet doen en dat probeer ik zo goed mogelijk :-) Ik ben er niet in 1 dag, maar ik zie wél in de verte een heel mooi lichtje branden... Dat is al geweldig en het genieten waard!
"Gewoon naar het lichtje lopen"
*gooit extra energie toe voor de barre tocht*
Jaaaa... gewoon naar het lichtje toelopen. :-)
XX
Klinkt goed: naar het lichtje toelopen. Die hou ik vast! :-)
Een reactie posten