Het voordeel van depressief zijn, is dat niets me echt meer interesseert. Voordeel, want het maakt minder hebberig, ik ben niet bezig met wat ik allemaal aan festivals bezocht moet hebben en welke boeken ik per se allemaal nog moet lezen. Lekker rustig.Maar natuurlijk word ik ook veelvuldig met de mindere kanten geconfronteerd. En vandaag was er weer zo eentje die nadrukkelijk de machteloze kant van mijn depressie belichtte.
Mijn vader kwam op bezoek.
Het was een heel gedoe voor hem om hier te komen. Stond uren vast in de file, in de drukkende hitte en met een lastige routebeschrijving. Hij heeft hartproblemen en die waren ook nu weer voelbaar aanwezig. Kortom: hij deed een hoop moeite om zijn dochter te laten weten dat hij aan haar denkt.
Maar mijn vader is een Man.
Dat betekent geen arm om me heen, niet even naast me zitten en begrijpen dat het nu gewoon eventjes niet gaat. Hij laadde direct zijn auto uit met boekjes en tijdschriften die hij voor me had uitgezocht. Om me vervolgens in vliegende vaart mee te slepen naar de supermarkt om de hoek om allemaal Leuke en Lekkere Dingen voor mij te halen. En Bloemen. En Fruit. En Sapjes. En kon ik niet Nog Iets bedenken waar ik heel Blij en Gelukkig van werd?!
Nee, dat kon ik niet. En al die andere dingen deden me ook he-le-maal niets. Hoe frustrerend voor een machteloze vader. Ik moest gelukkig nog een pakje yoghurt hebben en die rekende hij blij voor me af.
Mijn vriendje doet ook zijn best. Hij is wellicht een iets modernere man dan mijn vader, want die arm slaat hij geregeld om me heen. Hij is niet enkel oplossingen aan het zoeken, maar begrijpt dat hij er vooral even moet zijn.
Toch kwam zojuist de Man in hem naar boven. Hij kon kaartjes kopen voor het U2 concert op 21 juli. Ondanks zijn penibele financiele situatie telde hij flink wat rode centjes neer. Ik vroeg waarom en hij legde me uit dat hij mij daarmee een Geweldig Gelukkige avond hoopt te bezorgen.
Op die avond heb ik minstens twee weken opname en zeker 3 extra weken pillen achter de rug. Dus dat moet vast goed komen.
3 opmerkingen:
Wat ontroerent, 2 voorbeelden van mannen die onhandig hun best doen om je te steunen.
Ik vind het echt hartstikke lief van je vader en je geliefde. Ik kan me ook nog herinneren dat mijn Lief toen van allerlei leuke dingen voor me ging kopen. Het hielp niets, maar de gedachte dat hij nog steeds van me hield deed me heel veel goed!
Veel liefs!
Carice
@Knetter en @Carice: Ik vind het ook ontzettend lief en het doet me ook erg goed! Het is alleen zo vreemd om bij mezelf te ervaren dat ik niet in staat ben oprecht blij te reageren. Terwijl dat hen juist ook goed zou doen (en ik het dus ook graag zou willen)...
Een reactie posten