huh?!

Het is 22.30 uur. Geweest. En ik ben nog druk aan het werk. Er moeten cijfertjes worden uitgedraaid en rapporten worden afgeschreven.

Afgelopen weken was ik een paar keer om 5.15 uur wakker en bedacht me dat ik nog veel werk had liggen. 's Avonds was dat niet anders en ging ik tot elven door.

Hyper dacht ik, want druk was ik ook wel. Dat merk ik doordat er ineens meer woorden uit mijn mond komen dan ik me bewust ben, het gaat vanzelf en blijkbaar heb ik energie over. Maar moe werd ik altijd ook, naarmate de dag vorderde wilde ik steeds liever even bijslapen. En af en toe zag ik het ook heel somber in allemaal, met mezelf natuurlijk, maar met de wereld helemaal.

Gelukkig heeft therapie inzicht gegeven en denk ik dit vreemde patroon toe te kunnen schrijven aan het verdubbelen van mijn citalopram. Een riskante combinatie met mijn persoonlijke eigenschappen: willen presteren en goed ook! Doe daar een extra portie werkdruk bij en ik vergeet notabene al twee dagen mijn pillen te nemen, mail de verkeerde mensen, vergeet dat ik heb gemaild, laat de sleutels in mijn fiets zitten, stel twee keer dezelfde vraag, ...

Zojuist kwam ik erachter dat we morgen om 6.30u naar Schiphol moeten voor een weekend weg. Ik bevind me in een spannende interactie met het leven.