Het knaagt wel een beetje aan me, dat ik hier zo afwezig ben. Daarom snel een berichtje om te laten weten dat ik er nog ben. En dat ik heel, heel moe ben en zo druk met alle verwarring in mijn hoofd. Het valt nog niet mee om een eetgestoorde te zijn. En al helemaal niet om dat a) te accepteren en b) te veranderen. Maar ik zet door!
Ik ben 32 jaar en ik heb alles wat een mens gelukkig maakt. Maar vaak zie, voel, ervaar ik dat niet. Het lukt me dan niet om er "bij" te komen; alles is dan lelijk, moeilijk en zwaar. Gelukkig worden deze momenten afgewisseld met momenten dat ik euforisch door het leven huppel. Al is dat sinds ik medicijnen slik wel wat minder geworden. Na jaren worstelen met mijn (dis)balans ben ik in maart 2009 in de psychische hulpverlening "terechtgekomen". Nu ben ik mijn nieuwe leven aan het verkennen.
woensdag 3 maart 2010
Eet Gestoord
Het knaagt wel een beetje aan me, dat ik hier zo afwezig ben. Daarom snel een berichtje om te laten weten dat ik er nog ben. En dat ik heel, heel moe ben en zo druk met alle verwarring in mijn hoofd. Het valt nog niet mee om een eetgestoorde te zijn. En al helemaal niet om dat a) te accepteren en b) te veranderen. Maar ik zet door!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
ja.
live sucks @ times.
luck to you.
Een reactie posten