Ik heb afgelopen weken weer ervaren hoe een depressie ook alweer voelt. Huilend belde ik op kerstavond mijn lieve vriendin. Gelukkig lukte het me nog haar te bellen zodat ik kon zeggen dat ik niet bij het kerstdiner zou zijn die avond. Zij begreep alles en dat wist ik en daarom durfde ik ook te bellen.De kerst hebben mijn Lief en ik alleen doorgebracht. Rustig, binnen, op de bank.
De dag na kerst gingen we naar Berlijn. Een week en we zouden dus ook Oud&Nieuw vieren. We hadden deze vakantie lang geleden bedacht en geboekt en we droomden van groots spektakel. Maar het werd een week overleven. Onze relatie kwam ineens ook in donkere sferen terecht en we hebben ons doel strak voor ogen moeten houden om er samen weer uit te komen.
Dat is gelukt en nu zijn we thuis.
Ik kan vandaag gelukkig niet nadenken. Of ik bedoel eigenlijk: het lukt me vandaag niet na te denken. En dus voel ik me best goed. Zo wil ik dat 2010 zal zijn!
3 opmerkingen:
Gek is dat hè, dat een stil hoofd voor meer helderheid kan zorgen dan een hoofd vol gedachten.
Sterkte!
Ja, soms denk ik dat ik mijn gedachten allemaal moet begrijpen en goed moet kunnen plaatsen. Maar dan blijkt juist dat NIET denken zo lekker leeft...!
O, ja... dat snap ik wel. Niet denken is soms echt zo relaxt en lekker. :-)
Een reactie posten