
Mijn laatste bloedtest liet zien dat mijn schildklier weer helemaal normaal doet. Dus die kan ik niets verwijten. Er lijkt ook geen echte depressie aan het zeuren te zijn, want ik verheugde me en crosste gisteren met een stuiterende vriendin naar de andere kant van het land.
Om te cadeaudobbelen.
Terwijl er heftig gestreden werd om de Chinese vegetarische kip alias kattenvoer en kettingen uit elkaars handen werden getrokken en andere dure cadeaus in de grote bank werden weggemoffeld, voelde ik me verlicht. De zelfgemaakte chocolademousse alias Hemelse Modder waarmee de gemoederen werden bedaard, maakte de dag compleet.
Ik ben zo blij dat ik blij ben met blije mensen om me heen.
Mijn zware en donkere hoofd komt waarschijnlijk door het verliezen van mijn baan en mijn houvast in het leven, de zelfmoord van een groepsgenoot, de confrontatie met de ontdekking van bipolariteit bij familieleden, het samenwonen en de verhuizing, het geregel, de troep en de stress.
Ik ben eigenlijk heel normaal.
2 opmerkingen:
Héél normaal. En sterk ook nog, nu je nog overeind staat na alles wat er gebeurd is.
Lief, bedankt!
Een reactie posten