Ik heb eens een dagje niet stilgestaan bij hoe ik me voel. Nou vooruit, in elk geval een stuk minder dan alle dagen in de maanden ervoor. Dat beviel uitstékend! Ineens had ik een heerlijke dag, vol zon op mijn lijf en in mijn hoofd. Energie genoeg om gesprekken te volgen en te voeren en een boek te lezen. En dat zonder euforische pieken en zonder zompige dalen. Eigenlijk gewoon zo'n prima dag. Die mensen wel meer hebben.
Ik heb me dan ook voorgenomen morgen bij De Dagopening aan te geven dat ik geen antwoord geef op de vraag hoe ik me voel. Dat die actie in het kader staat van mijn genezing. Dat ik namelijk heel goed weet wat het beste is voor mij.
Na de dagopening staat het behandelingsoverleg ingeroosterd. Daarin zullen De Deskundigen overleggen en beslissen welke 'definitieve' sticker er op mijn leven zal worden geplakt en aan welke behandelingen ik vervolgens onderworpen zal 'moeten' worden.
Wellicht een béétje tricky om juist voor dat overleg morgen mijn grote mond open te trekken. Misschien beter eerst nog maar even meewerken op de door hun gewende en--daardoor waarschijnlijk--gewenste manier. Ik denk dat ik maar even wacht tot dinsdag.
Morgen nog één dagje piekeren over hoe ik me voel en waarom en wanneer en...
4 opmerkingen:
Soms is gewoon levem het beste!
Vind ik ook knetter. En ik vind het een goed idee van je, Lotje, om met de dagopening even niets te zeggen over hoe je je voelt.
Die strip is overigens hilarisch. Ik kreeg er ooit een boekje van, van een hele leuke en humoristische vriendin. Elke keer als ik op de wc zit, kijk ik er in en lig continu dubbel van het lachen. Toiletbezoeken hebben nog nooit zo lang geduurd. :-)
@Knetter: Inderdaad! Daar kom ik ook achter. Als je voortdurend met problemen bezig bent, wórd je pas echt gek! ;-)
@Carice: Helaas moest ik vandaag toch echt even van alles en nog wat benoemen. Was er goed moe van. Ik vind Sigmund een geweldige strip en super dat jij dat ook vind! :-)
Een reactie posten