Ontsnapt

Alles stond me tegen vandaag. Hoe al die mensen op de afdeling vooral maar over zichzelf willen praten. Positief of negatief, maar vooral niet luisteren naar anderen. De ander is nauwelijks uitgepraat en ze knallen hun eigen verhaal de groep in.

Ik kon mijn kunch nauwelijks naar binnen krijgen. Zo is er de nieuwe zwerver die zit te rochelen en allerlei andere lichaamsgeluiden naar buiten laat lopen. Voor zover daardoor mijn eetlust niet al is bedorven, heb ik nog de enorme trillingen in mijn handen. Netjes met mes en vork eten is er niet meer bij; er belandt meer eten naast mijn bord dan in mijn mond.

En nog meer nieuwe opnames. Mensen die van alles aan me vragen en willen praten, praten, praten. Verpleegkundigen die overal en nergens naartoe moeten vliegen. Een en al drukte.

Ik heb me met een hoofdpijn en niet-lekker verhaal afgemeld bij de verpleegkundige. En ben keihard naar mijn liefje gefietst.

Uit de inrichting ontsnapt. Volgens mij ben ik klaar voor ontslag.