Pillen zijn soms zo onweerstaanbaar. Wat is dat toch, dat je iets eigenlijk helemaal niet wilt, maar het kán en het zou zo'n opluchting zijn! Eindelijk verandering in de gevangenis dat mijn leven nu is.Nu voel ik me vooral uitgeput van de strijd die ik vandaag met mezelf heb gevoerd. De handvol pillen zijn--uit de strip gedrukt--weer terug in het doosje en ik heb netjes twee ijsjes en een pizza gegeten. Alsof er niets gebeurd is.
Maar ergens is het idee nog springlevend.
2 opmerkingen:
Weet je wat helpt?
2 ijsjes en een pizza eten.
Ik herken het. Vooral 's nachts. Eerst kijken wat je hebt aan pillen, dan rekenen of het genoeg is. Pillen uit het doosje. Uit het stripje. Laten groeien tot een berg. Woorden mee leggen. Smiley van de pillen maken en dan weer uitzoeken in welk stripje ze moeten.
De kunst is om het moment dat je de pillen it de kast pakt al een ijsje te gaan eten.
Zet hem op, je leven is een gevangenis maar dat is die van ieder. Ware het niet dat je in de gevangenis ook een ultiem gevoel van vrijheid kan beleven. Ga daar naar op zoek.
Zoals mijn peut zegt, ook al lig je in de goot, ook daar kan je het jezelf comfortabel maken.
@Knetter: erg bedankt voor je reactie! Heel fijn om te lezen dat ik hier niet alleen in sta. En ik vind het een groots inzicht dat ieders leven een soort gevangenis is (maar wel in meer of mindere mate toch?) en dat je er ongeacht de omstandigheden toch altijd maar het beste van moet maken. Maar ik merk dat ik eerst die omstandigheden nog moet accepteren.
Een reactie posten